«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

31 Δεκ 2007

Το 2008 ξεπροβάλει!!!



Μπελάς και τούτος. Κάθε φορά που μας αφήνει ένας χρόνος και ξεπροβάλει ο νέος, μετράμε και αναλογιζόμαστε τις πράξεις μας, τα χαμένα βήματα, τις συμπτώσεις, τα απροσδόκητα. Στο έμπα του, πάντα, τον φορτώνουμε με προσδοκίες και στο έβγα του με απολογισμούς.
Και πάλι θα μηδενίσουμε το κοντέρ, όπως συνηθίζουμε, και πάλι θα πιάσουμε απ’ την αρχή να γεμίζουμε το άγραφο ημερολόγιό μας μέχρι να έλθει και πάλι η στιγμή που, ενώ δεν θα θέλαμε να κάνουμε το ίδιο λάθος δυο φορές, ανακαλύπτουμε ότι το κάναμε και τρεις και τέσσερις… Και πάλι οι απολογισμοί και πάλι οι ευχές…
Ας μας ξεχάσει, λοιπόν, ο χρόνος, όπως λέει ένας φίλος μου. Να έχουμε την υγειά μας, να δούμε και να σταθμίσουμε σωστά και ψύχραιμα και να καταλήξουμε, όλοι μας, ότι η χρονιά ήταν όχι μόνο καλή αλλά ΥΠΕΡΟΧΗ!!!

Μηθυμναίος

30 Δεκ 2007

Έτσι για «να ’ρθει στα ίσια της η ζυγαριά»


Τις δυο τούτες γαρδένιες τις αφιερώνω στην Κατερίνα του Πηλίου και στην Ιουστίνη του Καναδά. Έτσι για «να ’ρθει στα ίσια της η ζυγαριά», όπως μου ζήτησε η Κατερίνα. Ελπίζω να το κατάφερα. Κάνε μια θέση δίπλα στα κουβανέζικα κυκλάμινα της Ιουστίνης.
Mithymnaios

24 Δεκ 2007

Δυο λόγια αντί για κάλαντα…

Καθότι, μέρες που ’ναι, είθισται να λέμε τα κάλαντα, επιτρέψτε μου δυο λόγια σε λίγες προσωπικές αράδες, γι’ αυτούς που καθημερινά επισκέπτομαι σε τούτη τη μπλογκογειτονιά και πότε-πότε τα λέμε.

* Η σειρά στις αναφορές μου είναι όπως εμφανίζονται στις Περιπλανήσεις μου.

Τον ANKYR, σαν blogger τον γνώρισα πριν λίγο. Περισσότερο, όμως από ένα χρόνο τον έχω πάνω απ’ το κεφάλι μου… στο ΕΜΠΡΟΣ. Εκτός από πολύ καλός γελοιογράφος είναι και συγχωριανός μου.
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ του βουνού: Πόσο μεγάλη καρδιά έχει αυτή η κοπέλα! Πόση αγάπη να μοιράσει… είναι απίστευτο. Οι «ανάσες της» μας συνοδεύουν. Θα της έγραφα ένα στίχο, αν ήμουν ποιητής, μια μουσική σε βιολί, αν ήμουν συνθέτης. Της προσφέρω, ωστόσο την αγάπη μου.
ΑΣΠΑΣΤΟΣ: Καθημερινά αισθάνομαι θαλπωρή στις «γλαρένιες αγκαλιές» της. Αυτές οι «αγκαλιές» είναι το ζητούμενο στις ανθρώπινες σχέσεις.
ΓΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ: Αυτού δεν χρειάζεται να του γράψω. Του τα λέω στ’ αυτί…
COOK THE BOOK: Δεν είναι μόνο οι συνταγές της που μας κάνει να αμαρτάνουμε, είναι και οι περιηγήσεις της… στο GREECE IN PICTURES και όχι μόνο. Αναστασία μου…
ΓΗΤΕΥΤΡΙΑ: Εδώ καθημερινά υποκλίνομαι!!! Είναι άπιαστη και το ξέρει. Μας γοητεύει με τα θέματά της (την πάω και για τις μεταφράσεις στα ισπανικά που με κάνει και ζηλεύω…).
ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ: Η GENNA είναι, δίχως άλλο, η προσωποποίηση της ευαισθησίας και της λεπτότητας. Γεμίζει με τρυφερότητα τις φυλλωσιές των ονείρων μας.
ABTTHA: Τα διαδικτυακά της στάνταρ που αναφέρει, δεν είναι τίποτα μπροστά στη δύναμη του λόγου της. Δεινή ομιλήτρια, κυριολεκτικά κρέμεσαι απ’ το στόμα της. Εκτός, φυσικά, όλων των άλλων χαρισμάτων. Μόνο που δεν ξέρω γιατί το πληκτρολόγιό της δεν διαθέτει κεφαλαία γράμματα…
SOBREVIVIENDO: Με τη Juanita τα λέμε ενίοτε και στα ισπανικά…
ΙΟΥΣΤΙΝΗ: Εδώ τι να πω… Φίλη από παλιά. Κόσμος μικρός απέραντος ο μέγας της ψυχής σου! Κυρία μου…
DEMIAN: No hay nada más triste que empacar para emprender el regreso. No llores por mi Argentina!!!
Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Κερνάει καφέ, συχνά ο ποιητής εκεί παρέα με το χαμόγελο του Θεού. Ενός Θεού που όλοι κρύβουμε βαθιά μας!!!
ΨΙΤ: Φωνή ελληνική, απ’ τη Μελβούρνη, φτερουγίζει ελεύθερα σαν σκέψη και μας τη μεταφέρει με τον τρόπο του.
ΕΔΩ ΑΘΗΝΑΙ…: Αναπτερώνει τις δημιουργικές ακτινοβολίες του δημοσιογραφικού του ταλέντου παράλληλα με τα ανθρώπινα συναισθήματα που τον χαρακτηρίζουν.

Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές, καλές μου φίλες, καλοί μου φίλοι. Οι ευχές μου να τις απολαύσετε με όσο περισσότερη χαρά και ευτυχία μπορείτε – όπου τη βρείτε.
Μηθυμναίος

20 Δεκ 2007

Σκουριασμένες λεπτομέρειες απ’ το λιμάνι

Χωρίς Λόγια...





Στη λήθη του χρόνου, σκουριά πυρόχρωμη, η σκουριά της ύπαρξής τους…
Μηθυμναίος

12 Δεκ 2007

ΑΝΘΗ ΑΠ’ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΙΑΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ


«Η Λέσβος είναι πάντα ωραία. Είναι ένα κομμάτι από την ουσία του ουρανού και της θάλασσας που κρυστάλλωσε κι έγινε γης. Η Θεότητα της Μεσογείου έκανε να φυτρώνουν απάνω της ροδοδάφνες κι ελιές, για να δίνουν, με τα φύλλα τους, μια γλυκύτερη νότα στο αιώνιο τραγούδι των νερών και του αγέρα». Τούτα είναι λόγια του αξέχαστου θυμόσοφου και εκλεκτού συγγραφέα Ασημάκη Πανσέληνου και σαν Μυτιληνιός κι εγώ, σας βεβαιώνω πως όλα τα παραπάνω δεν είναι καθόλου μακριά απ’ την πραγματικότητα. Άλλωστε ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει...
Όπως κανείς, πάλι, δεν είναι δυνατόν να αμφισβητήσει ότι το νησί αυτό του Αιγαίου ευνοήθηκε από τους θεούς των Μουσών και δεν έπαψε να γεννάει τόσους και τόσους δημιουργούς της Τέχνης και, προπαντός, των Γραμμάτων, από τους αρχαίους χρόνους μέχρι τις μέρες μας. «Για να δοξάζουν και να συνεχίζουν με το απέθαντο έργο τους, μια παράδοση γνήσια και αυθεντική, που σηματοδοτεί την μακραίωνη πνευματική ιστορία αυτού του νησιού μέσα στον ευρύτερο Αιγαιοπελαγίτικο χώρο». Θα μας πει ο ακούραστος αυτός Μολυβιάτης λεπταίσθητος ποιητής και τεχνίτης του λόγου Μήτσος Τσιάμης και συνεχίζει: «Έτσι, επαληθεύεται ο στίχος του ποιητή, σ’ αυτόν τον μικρό και μέγα κόσμο, που περικλείει, όλο το νόημα της ζωής. Εδώ, σ’ αυτή τη «λάμπουσα μέρα», κατά κυριολεξία αυτόν τον τόπο της Λέσβου, ακούστηκαν από την παλιότερη ακόμα εποχή οι λυρικές φωνές της Σαπφώς, οι μουσικές μελωδίες του Αρίωνα, οι ερωτικές εκμυστηρεύσεις από τα ειδύλλια του Λόγγου, που φθάνουν ως τις μέρες μας».Είναι, θα πρέπει να ομολογήσω, αυτή η θεϊκή επίδραση που από τότε θα συνεχίσει να εμπνέει το πνεύμα των ανθρώπων που έχουν τη τύχη να γεννιούνται πάνω σ’ αυτό το ευλογημένο νησί. Ένα απίθανο είδος ανθρώπων με λογής επαγγέλματα, και ταυτόχρονα λογοτέχνες, απλοί και μαστόροι στο γράψιμο, σπουδαγμένοι κι ασπούδαστοι, σημαντικές μορφές που έδωσαν μια καλλιτεχνική ζωτικότητα σ’ ολόκληρο το νησί που την ονόμασαν «Λεσβιακή Άνοιξη». Και « ...δεν μπορούσες να ανήκεις στη Λεσβιακή Άνοιξη χωρίς να είσαι Μυτιληνιός, μηδέ να είσαι Μυτιληνιός χωρίς να είσαι σπουδαίος » έλεγε ακόμα ο Ασημάκης Πανσέληνος.
Μια ατελείωτη Άνοιξη που ανθοφόρησε τότε και συνεχίζει «εν διαρκή καρποφορία». Κίνητρο δυνατό, αναμφίβολα, το Γυμνάσιο της Μυτιλήνης με καθηγητές άξιους και με υψηλή προσωπικότητα που προσπαθούσαν να συμβάλλουν στην ανάταση της ψυχής, να δώσουν περιεχόμενο στη ζωή της νεολαίας, να δημιουργήσουν ένα πνεύμα ανεξαρτησίας και να τεθούν τα θεμέλια σ’ ένα κίνημα πνευματικής αναγέννησης.
Αποκορύφωμα, σίγουρα, η πνευματική κίνηση των χρόνων μετά την Μικρασιατική καταστροφή, γύρω στο 1925 όταν εμφανίζεται η κατά τα άλλα παλαβοπαραία γνωστή σαν η «Ορδή των Βασιβουζούκων». Τι τίτλος κι αυτός! Έδρα τους τα ουζάδικα της Μυτιλήνης. Τι άνθρωποι κι αυτοί που μπροστά τους όλη η Ελλάδα γονάτισε με σεβασμό. «Με μια αιολική πνευματική λεβεντιά, που πάει αντάμα με την υπεροψία της ράτσας και το πάθος για την τέχνη». Αναμφίβολα κατέχουν, μια ζηλευτή θέση, στην πορεία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Στράτης Μυριβήλης, Θείελπις Λεφκίας, Φώτης Κόντογλου, Ασημάκης Πανσέληνος, Στρατής Παπανικόλας, Αντώνης Πρωτοπάτσης, Στρατής Ελευθεριάδης, Στρατής Παρασκευαϊδης, Στρατής Βαρελτζίδης, Γιώργος Βαλέτας, Παναγιώτης Κεφάλας, Δημήτρης Βερναρδάκης, Νίκος Σαραντάκος, Στρατής Αναστασέλλης, Τέρπαντρος Αναστασιάδης, Τάκης Κόντος, Ασημάκης Βεϊνόγλου, Φοίβος Ανατολέας, Κώστας Φριλίγγος, Ηλίας Βενέζης και τόσοι άλλοι.
Ο θεωρητικός της παρέας Αντώνης Πρωτοπάτσης υποστήριζε περήφανα πως: «ο κόσμος κατεβαίνει ένα σκαλί όταν ξανοιχτείς ένα μίλι γύρω από το νησί, πως οι Μυτιληνιοί έπρεπε να μην εργάζονται και να τους θρέφει ο υπόλοιπος κόσμος» κι αυτό συγκινούσε ιδιαίτερα τον ισόβιο αρχηγό της «ορδής» τον Μυριβήλη.
Αυτά κι άλλα πολλά εξαπέλυαν οι βασιβουζούκοι τότε, όχι πως σήμερα οι νεότεροι δεν λένε τα δικά τους: «Εμείς οι Μυτιληνιοί νιώθουμε ότι ανήκουμε σ’ ένα είδος Αρίας φυλής. Εσείς, βέβαια, κ. Πρόεδρε δεν είστε Μυτιληνιός αλλά στο κάτω κάτω κανείς δεν είναι τέλειος». Αυτό τόλμησε να πει οαξέχαστος Φρέντυ Γερμανός (άλλος Μυτιληνιός κι αυτός) στον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλο σε μια επίσκεψη του προέδρου στο Μόλυβο πριν χρόνια, για να πάρει, αμέσως, μ’ ένα αφοπλιστικό χαμόγελο και αρκετό χιούμορ την απάντηση: «Μα γι αυτό ακριβώς ήρθα στη Μυτιλήνη – για να τελειοποιηθώ».
Λίγα άνθη όλα αυτά, απ’ το περιβόλι της Λεσβιακής Άνοιξης που και σήμερα, ακόμα δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει να υπερασπίζεται το ότι «όσο υπάρχει Μυτιλήνη θα υπάρχει «ορδή των βασιβουζούκων». Κι όσο υπάρχουν «βασιβουζούκοι» θα υπάρχει ρακί και τέχνη».Κι όπως έλεγε ο Στράτης Μυριβήλης, το πρώτο χελιδόνι της Λεσβιακής Άνοιξης: «Ένας λαός που μπορεί να κρατά την ευθυμία του μέσα στις πιο δύσκολες περιστάσεις... Ένας λαός ολοζώντανος, έξυπνος, είρων, εργατικός και φιλόμουσος» όπως ο λαός της Λέσβου δεν μπορεί παρά να την κρατά, αυτή την Άνοιξη σε αδιάκοπη ανάταση και ανθοφορία για πολλές, ίσως, ακόμα γενιές.


Mithymnaios

30 Νοε 2007

1η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Η προστασία μας αφορά όλους... ας μην κρυβόμαστε!

Για άλλη μία χρονιά ο απολογισμός από το μέτωπο της μάχης με τον ιο HIV/AIDS δεν είναι θετικός. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ειδικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για το HIV/AIDS της UNAIDS, υπολογίζεται ότι σήμερα ζουν παγκοσμίως με τον ιό 39,5 εκατομμύρια άνθρωποι – αριθμός ο οποίος είναι κατά 2,6 εκατομμύρια μεγαλύτερος από τον τελευταίο απολογισμό του 2004. Κάθε μέρα 11.000 άνθρωποι μολύνονται από τον ιό, με τους νέους ηλικίας 15-24 ετών να αντιπροσωπεύουν το 40% του αριθμού αυτού. Τα πλέον ανησυχητικά ποσοστά αυξήσεων των κρουσμάτων παρουσιάζονται στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τη Ν.Α. Ασία, ενώ στις περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής - αν και παρατηρείται μικρή μείωση των μολύνσεων κατά 7% - το AIDS συνεχίζει να αποτελεί αιτία αποδεκατισμού του πληθυσμού των χωρών αυτών.
Δυστυχώς όμως και για την Ελλάδα, ο απολογισμός κάθε άλλο παρά θετικός είναι. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά και του Κέντρου Αναφοράς AIDS του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας τα κρούσματα έχουν αυξηθεί σε ποσοστό 25%.
Mithymnaios

19 Νοε 2007

Η Λειτουργία της Μήθυμνας

Στη Μήθυμνα απόθεσα τ' αποτυπώματα
της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας,
που τα ξαναβρήκα στην αντρική ωριμότητα.
Τώρα ξαναπατώ στα ίδια αποτυπώματα...
-
Αντικρύζω τη Μήθυμνα
με σκέπη τα πορτοκαλόχρωα παράπονα του ήλιου.
Από ζευγάρια ματιές δύο,
μπήγω στις κλειδώσεις της ομορφιάς της
κι αποθέτω τους άρτους μου στο κάστρο της ελπίδας της.

Χρυσοδεμένη του ήλιου η Μήθυμνα
με τις πόρπες των βραχόβιων αγίων.

Το φως ξεπερνά τις διαστάσεις του, τρυπώντας τα βότσαλα
που θα γίνουν φυλαχτά της μοναξιάς.


Τ’ αγκάθια με τον λουλακί, τον κίτρινο, τον κόκκινο ανθό,
ακκίζουν τη συστολή του αιθέρα.

Τα υδρόβια φυτά απλώνονται με ρυθμό απεραντοσύνης,
πίσω τους κρυμμένοι, ο αστακός κι ο ξιφίας
πλέκουν το θαλάσσιο σεβασμό τους
που σε λίγο θ' αναδυθεί
συμμαχώντας στην επιφάνεια με τον ήλιο.
-
Οι στίχοι είναι από το ποιητικό έργο "Η Λειτουργία της Μήθυμνας" του Φαίδωνα Θεοφίλου
Οι φωτογραφίες του Στράτου Δουκάκη

5 Νοε 2007

Καμιά φορά, και με το λίγο ταξιδεύεις…

Η τέχνη της φύσης
-*-

Πέφτοντας μάλλον, ο αέρας του άλλαξε τη ρότα
κι έτσι μονάχο βρέθηκε ανάμεσα στα βότσαλα,
ήχους της θάλασσας να απολαύσει…

Μέσα από τις δυσκολίες που βρίσκει,
στο πυκνό και ξερό φύλλωμα,
καταφέρνει να ξετρυπώσει και ν’ ανθίσει δίνοντας
χρώμα στο μουντό καφέ του περιβάλλοντός του...

Πως μπορείς ν’ αντέξεις δίχως να το απαθανατίσεις;
Ποιος μπορεί να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο της φύσης;
Φύτρωσε, μόνο, μόνο του… πάνω στη ζεστή άμμο!

Φύτρωσε πάνω στο βράχο, χωρίς χώμα και νερό.
Φυτά που μπορούν να ζουν
ενάντια στους νόμους της φύσης και της λογικής.
Φυτά που εκμεταλλεύονται
ελάχιστες ρωγμές και υμνούν τη ζωή.
Παράδειγμα συμβίωσης…

Αγκαθωτή έκπληξη…

Mithymnaios

22 Οκτ 2007

Το μακρινό χτες και το σήμερα

μέσα από δυο φωτογραφίες
*
Ένας καλός φίλος μου έστειλε τούτη τη παλιά (σέπια) φωτογραφία
που απεικονίζει τη Σκάλα, το λιμάνι του Μολύβου.
Πρέπει να είναι τραβηγμένη μεταξύ του 1920 – 1930

Κι αυτή σχεδόν η ίδια θέα σήμερα... Οι συγκρίσεις δικές σας

Mithymnaios

9 Οκτ 2007

Μήθυμνα ή Μόλυβος;


Επειδή υπάρχει –και όχι άδικα- ένα μπέρδεμα με την ονομασία Μήθυμνα ή Μόλυβος, της αξιαγαπημένης μου πατρίδας, θέλω να διευκρινίσω ότι αυτή η διπλή ονομασία οφείλεται στο ότι το: ΜΗΘΥΜΝΑ είναι η αρχαία ονομασία της και πήρε αυτό το όνομα από την κόρη του Μάκαρα, του Πελασγού βασιλιά της Λέσβου. Υπήρξε δε, ύστερα από την πόλη της Μυτιλήνης, η επισημότερη και ενδοξότερη πόλη της Λέσβου.



Το: ΜΟΛΥΒΟΣ αναφέρεται (και επικρατεί) κατά τον Μεσαίωνα (επί Γατελούζων) και αυτή η ονομασία είναι πιθανό να οφείλεται στα άφθονα πετρώματα μολύβδου (βάσαλτου) που υπήρχαν στην περιοχή. Άλλη ερμηνεία αποδίδει την τοπωνυμία στο mont ή mole d’ olives κι αυτό πιθανό, ελαιόδεντρα υπάρχουν σε αφθονία.
Πάντως το Μήθυμνα είναι η επίσημη ονομασία που αναφέρεται: Δήμος Μήθυμνας, Επαρχία Μήθυμνας, Μητρόπολη Μήθυμνας κ.λπ.
Κατά την ταπεινή γνώμη μου το θηλυκό Μήθυμνα λόγω ιστορίας θα έπρεπε να επικρατήσει, άσχετα αν, συχνά κι εγώ το αναφέρω, με το πιο γνωστό πλέον, αρσενικό Μόλυβος.

Αξίζει να σημειώσω εδώ ότι η Μήθυμνα ή Μόλυβος από το 1964 έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέος οικισμός και τα καινούργια κτίρια κτίζονται βάση ορισμένων αρχιτεκτονικών περιορισμών.
Mithymnaios

22 Σεπ 2007

Αντιθέσεις χρωμάτων, σημεία του καιρού

Η εναλλαγή του γαλάζιου σε γκρι. Του ίδιου τοπίου.
Διαδοχή των εποχών.






Μπερδευτήκατε; η Φύση να δείτε!
Και μέχρι να ξεμπερδευτεί μου έδωσε άδεια να αναρτήσω
τις αντιθέσεις του φωτός των εποχών και των χρωμάτων…
Μαγικά σινιάλα των εποχών που μάς εγκαταλείπουν...
Mithymnaios

12 Σεπ 2007

Ψαρόβαρκες

Αγία Βαρβάρα… Τάμα, ευχαριστία;
Μόνο ρότες και σχέδια ήξερε να κάνει, και… όνειρα. Όνειρα για ταξίδια. Κι ύστερα άλλα όνειρα μιας ακαθόριστης επιστροφής. Πίσω ήθελε, σ’ απάνεμα λιμάνια να γυρίσει, που... αγάπησε. Εκεί, όπου τους ξεφτισμένους κάβους είχε αφήσει… να περιμένουν.

Αμαλία, Μου λείπει κάτι από τη φλυαρία, της… ξεγνοιασιάς σου…
Τωρα, μάνα να είσαι, γυναίκα, κόρη ή κρυφή ερωμένη;
Δεν μπορεί, κάτι απ’ όλα αυτά θα είσαι… Τι άλλο;

Αχ,Ιωάννα… Πόσους ανέμους θα έχεις παραπλανήσει, πόσες ελπίδες θα έχεις ξελογιάσει… Ετοίμασε, τώρα, τα δίχτυα σου καλή ψαριά θα έχεις.

«Κι είμαι στο μόλο και μετρώ / βαρκούλες άλλες χίλιες δυο / που μοιάζουνε με μένα /με τα πανιά σκισμένα...» Διαφυγή: όνειρο νοτισμένο από την αρμύρα της θάλασσας…

Αυτή η φιγούρα σου, Καπετάν Φουρτούνα μου, ένας απόηχος είναι, μου φαίνεται.
Της... γαλήνης σου.
Mithymnaios

26 Αυγ 2007

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ

Μόνο μια πύρινη κόλαση. Δεκάδες νεκροί.
Άνθρωποι εγκλωβισμένοι και εγκαταλελειμμένοι.
Περιουσίες που έγιναν στάχτη. Πολύτιμα δάση και καλλιέργειες καταστράφηκαν.
Η μεγαλύτερη τραγωδία όλων των εποχών συντελέστηκε τούτο το Σάββατο στην Ελλάδα.
Οι εγκληματίες θα πρέπει να τιμωρηθούν με τον ίδιο τρόπο
που αυτοί επέλεξαν να τιμωρούν τη φύση.

23 Αυγ 2007

Αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά

Regatta Αιγαίου 2007
*
Τη Δευτέρα 20 Αυγούστου, από το λιμάνι της Μυτιλήνης, ξεκίνησαν τα 73 συνολικά σκάφη που συμμετέχουν στους 7ους Διεθνείς Ιστιοπλοϊκούς Αγώνες Ανοικτής Θάλασσας (Aegean Regatta 2007) με μια εντυπωσιακή εκκίνηση την πρώτη διαδρομή μεταξύ Μυτιλήνης – Μόλυβου, απόσταση 31 ναυτικών μιλίων.
Το μεσημέρι, πέρασαν από την παραλία της Εφταλούς για να τερματίσουν στο γραφικό λιμάνι του Μολύβου.

Εκεί παρέμειναν τα σκάφη όλο το βράδυ και το πρωί της άλλης μέρας, έτσι φάνταζε το ήρεμο λιμάνι. Γεμάτο κατάρτια.

Με μια γαληνεμένη θάλασσα, χάρμα οφθαλμών.

Την επόμενη μέρα (Τρίτη 21) επιφύλαξαν ένα πλούσιο θέαμα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μόλυβου-Πέτρας, όπου έγιναν οι «inshore» ιστιοδρομίες «Όρτσα-Πρίμα» και «παλινδρομική κίνηση» αντίστοιχα για τις κατηγορίες IMS και ORG Club, συνολικής απόστασης 12 ναυτικών μιλίων.

Το βράδυ στο λιμάνι του Μολύβου, στα πλαίσια της παραμονής των πληρωμάτων της Ρεγγάτας, πέρα από τη βράβευση των νικητών, δόθηκε και μια συναυλία με το μουσικό συγκρότημα «Υπόγεια Ρεύματα» με πλήθος κόσμου να έχει κατακλείσει όλο τον χώρο.


Το πρωί της Τετάρτης στις 10, τα σκάφη έκαναν πανιά για το νησί της Λήμνου. Μια απόσταση 62 ναυτικών μιλίων. Οι δυο παρακάτω φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.

Κι από τη Λήμνο θα αναχωρήσουν το πρωί της Παρασκευής για την τελευταία και μεγαλύτερη σε απόσταση ιστιοδρομία των αγώνων (76 ναυτικά μίλια), με τελικό προορισμό τη Σκόπελο στις Βόρειες Σποράδες.

Mithymnaios

14 Αυγ 2007

Πλεούμενα στο Μόλυβο

Μια καλημέρα θέλω να πω και να καλωσορίσω τα μικρά τούτα πλεούμενα που αγναντεύω απ’ το παράθυρό μου τα πρωινά. Να ρωτήσω, θέλω, να μου πουν για πού τραβάνε και να τους ευχηθώ καλές ψαριές να έχουν…







Mithymnaios